Het zit erop. Een intensieve maar heerlijke speelweek vol mooie momenten met elkaar en jullie als publiek. Wij willen jullie allemaal bedanken voor jullie aanwezigheid en de fijne reacties. Zondagavond verlieten wij met ons buikje vol van verlangen en pizza ons eiland via de golf van heimwee en uiteraard onder luid geklaag van de pechvogels, die zich natuurlijk erg verlaten voelden. Voorbij de zandbank-van-het-gestrande-verlangen hoorden wij nog net de bultrugwalvis roepen: “Vaarwel, liefste!”

En dan nu? Vooruit! Ergens naartoe… maar waar?

We weten het nog niet! Wij steunen ons met de diepe gedachte van de bultrug: “Liefde is… stug doorzwemmen, niet achterom kijken en vertrouwen dat die ander je volgt!” Wij vertrouwen erop, dat waar we ook gaan of staan in de tijd die komt jullie ons volgen! Wij kijken er al weer naar uit! Tja, Verlangen…